Ślub z obcokrajowcem - biurokracja. Tylko bez paniki!

Czy też tak macie, że na myśl o urzędach i stercie papierkowej roboty robi się Wam słabo? Niestety jeśli Waszym wybrankiem / wybranką jest osoba innej narodowości niż polska, bez pewnych dokumentów się nie obejdzie. Jednak w tym przypadku muszę powiedzieć, że starach po prostu ma wielkie oczy. Nie było tak źle. :-)

Oto krok po kroku, co trzeba zrobić, aby zawrzeć związek małżeński z obcokrajowcem (w moim przypadku z Hiszpanem) na terenie Polski.

1. Zupełny odpis aktu urodzenia obywatela Hiszpanii wraz z tłumaczeniem przysięgłym tego dokumentu. Najłatwiej otrzymać taki dokument w rodzimym USC w Hiszpanii i przetłumaczyć go w Polsce.

2. Zupełny odpis aktu urodzenia obywatela Polski (bez tłumaczenia na język hiszpański).

3. Zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego w Polsce. Jest to dokument wymagany przez prawo w Polsce, a nie w Hiszpanii. Jeśli byście poprosili o wydanie Wam takiego dokumentu w Hiszpanii, pewnie popatrzyliby na Was jak na takich, co się z choinki urwali. Najłatwiej otrzymać taki dokument w ambasadzie. Jednak, aby tak się stało, obcokrajowiec musi najpierw figurować na liście tzw. residentes, czyli osób mieszkających w Polsce. Jeśli wypełni odpowiedni wniosek w ambasadzie, podając swój aktualny adres na terenie Polski, ambasada skontaktuje się z Hiszpanią, prosząc o wymeldowanie tej osoby z Hiszpanii ze względu na meldunek w Polsce. Widniejąc na liście residentes, można już poprosić o wydanie zaświadczenia o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego w Polsce. Dokument jest wydawany przez ambasadę w języku polskim i hiszpańskim. 

Taki dokument otrzymuje się po wcześniejszej rozmowie z konsulem. Rozmowa jest indywidualna. Osobno z konsulem rozmawia przyszły pan młody, osobno przyszła panna młoda oraz osobno świadek, który zna parę. Najlepiej, aby taki świadek mówił po hiszpańsku. Nie trzeba się taką rozmową zanadto przejmować. Konsul jest bardzo miły i, jak sam stwierdził, nie widzi potrzeby przepytywania młodych w przypadku, gdy obydwoje są obywatelami kraju wchodzącego w skład Unii Europejskiej. Żadne z nich przecież nie zdobędzie więcej uprawnień po zawarciu związku małzeńskiego. Ale przepisy jakie są takie są, a mówią, że rozmowa z konsulem musi się odbyć. Uwaga! Ambasada przyjmuje tylko do poniedziałku do piątku w godzinach od 9:00 do 13:00. Jeśli więc nie mieszkacie w Warszawie lub w okolicy, stawienie się w ambasadzie może być dość trudne, ale nie niemożliwe. Myśmy jechali za każdym razem z Krakowa, a mimo wszystko jakoś nam się udało dopiąć wszelkich formalności. :-)

4. Kopia dowodu osobistego lub paszportu. Nie ma potrzeby tłumaczenia przysięgłego.

Potem w USC w Polsce należy przedstawić następujący komplet dokumentów: 

• Zupełne odpisy aktu urodzenia każdego z Państwa Młodych (zagraniczny akt urodzenia wraz z tłumaczeniem przysięgłym).
• Dokument potwierdzający tożsamość Państwa Młodych (dowód lub paszport) - do wglądu.
• Zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego w Polsce (wydane przez ambasadę).

Uwaga! Na wizytę w USC przyjdźcie w towarzystwie osoby, która będzie tłumaczem na Waszym ślubie cywilnym. Nie musi to być tłumacz przysięgły ani nawet tłumacz. Wystarczy, że dana osoba zadeklaruje znajomość konkretnego języka obcego. Wtedy taka osoba zostanie poproszona o podpisanie dokumentu stwierdzającego, że potwierdza znajomość danego języka obcego i że będzie tłumaczyć zgodnie z prawdą.

Pamiętajcie, że na rozmowie z urzędnikiem zostaniecie poproszeni o podanie, jakie nazwisko będziecie nosić po zawarciu związku małżeńskiego oraz, jakie nazwisko będą nosić Wasze dzieci, jeśli takowe będą. W Ambasadzie Hiszpanii w Warszawie delikatnie zasugerowano nam, żebym ja nie zmieniała nazwiska po ślubie, bo możliwe, że w Hiszpanii będę mieć potem sporo problemów z tym związanych. A jeśli już postanowię mieć nazwisko łączone, żebym poprosiła w USC o nie łączenia nazwiska myślnikiem. Ja zdecydowałam się na tę drugą opcję, czyli dodałam do swojego nazwiska pierwsze nazwisko swojego męża i, zgodnie z sugestią ambasady, poszczególne człony mojego nazwiska nie są łączone myślnikiem. 

Jeśli chodzi o dzieci, zdecydowaliśmy się na opcję nazwiska wg reguł hiszpańskich, czyli dwuczłonowe nazwisko (również bez myślnika między nimi). Pierwsza część nazwiska to pierwsze nazwisko ojca, a druga część nazwiska, to pierwsze nazwisko matki. Uwaga! Kolejna ciekawostka. Ponieważ Hiszpania i Polska nie podpisały umowy o podwójnej narodowości, ja, jeśli bym chciała otrzymać narodowość hiszpańską, musiałabym się zrzec narodowości polskiej. Natomiast, jeśli po narodzinach dziecka w ambasadzie nie zadeklarujemy naszych preferencji dotyczących jego narodowości, dziecko otrzyma zarówno paszport polski, jak i hiszpański. W Polsce będzie używać dokumentów polskich, w Hiszpanii hiszpańskich, a w innych państwach któregokolwiek z nich. ;-) Ale mimo to to dziecko nie będzie posiadało podwójnej narodowości, b o jednocześnie będzie mogło używać tylko jednej.

To by było na tyle jeśli chodzi o formalności związane z zawarciem związku małżeńskiego z obcokrajowcem. Mam nadzieję, że był Wam przydatny. W razie wątpliwości, proszę o komentarze. :-)